انسان الهی در طول حیاتش بار ها زمین میخوره و بلند میشه و به مبارزه اش ادامه میده.
ما از شیطان کم چک نخوردیم! مهم اینه کی چک آخرو میزنه !!
انسان الهی در طول حیاتش بار ها زمین میخوره و بلند میشه و به مبارزه اش ادامه میده.
ما از شیطان کم چک نخوردیم! مهم اینه کی چک آخرو میزنه !!
سنگینیِ نماز !
حتماً شنیدید که ائمه گرامی ما بعضی از ایام، در یک شبانهروز، 1000 رکعت نماز میخواندند. البته این کار همیشگی حضرات معصومین نبود. مثلاً درباره امیرالمؤمنین آمده که ایشان در ماه رمضان در یک شبانهروز هزار رکعت نماز میخواندند. إِنَّ عَلِیّاً کانَ فِی آخِرِ عُمِرهِ یُصَلِّی فِی کُلِّ یَوم وَ لَیلَة ألفَ رَکعة (الکافی( ط- الإسلامیة)، ج4، ص154)
به نظر شما حضرت امیر در ماه مبارک، هر شبانهروز بالاجبار و از روی کراهت 1000 رکعت نماز میخواندند یا عشق و انگیزه ایشان را به نماز و عبادت جلب میکرد. جواب مشخص است. اما چطور میشود، بعضی از ما که پیروان و عاشقان حضرت هستیم، انگیزهای برای نماز نداریم و اغلب خواندن نماز برای ما خیلی سنگین و سخت هست. یعنی بعضاً حاضریم حتی تن به کارهای خیلی سختتر هم بدهیم، اما سراغ نماز نرویم. درحالیکه مسلمانیم و معتقدیم به وجوب و برکت نماز، مخصوصاً اینکه دوتا نماز 4 رکعتی رویهمرفته قرار نیست بیشتر از 10 یا 15 دقیقه وقت ما را بگیرد. اما باز هم نمازخواندن برای ما یک وزنه خیلی سنگین است.
مشکل کجاست؟
چرا خداوند متعال در قرآن کریم انسان را تهدید می کند؟
برای جواب به این مطلب باید ابتدا عرض کنیم که در اصطلاح، یک وعده داریم، یک وعید. خلف وعده برای حکیم قبیح است اما خلف وعید قبیح نیست و ممکن است. در قرآن کریم تمام مطالبی که درباره پاداش یا پذیرش توبه هست، از سنخ وعده الهی است و خلف وعده از جانب خدا محال است.
اما تمام مطالبی که درباره عذاب هست، وعید میباشد و خلف وعید هم ممکن است و خود خداوند هم اشاره فرموده. جدا از اینکه اگر کسی در این دنیا توبه کند مورد بخشش قرار میگیرد قطعاً! حتی اگر توبه نکند و بمیرد هم احتمال زیاد مورد بخشش خدا قرار خواهد گرفت.
در آیه شریفه میفرماید: إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ
اینکه شرک را نمیبخشد و غیر آن را ممکن است ببخشد، یعنی بدون توبه میبخشد و الا با توبه در دنیا، شرک را هم میبخشد؛ خیلی از یاران پیامبر اکرم مشرکان قدیم مکه بودند.
پس خیلی از گناهها بخشیده میشود و خیلی از عذابها اصلاً قرار نیست محقق بشود. پس چرا خداوند متعال تاکید زیادی فرموده بر این آیات؟
ای فرزندم ! دوستان خویش را از اشخاص وارسته و متعهد و متوجه به معنویات و آنان که به حب دنیا و زخارف آن گرایش ندارند و از مال و منال به اندازه کفایت و حد متعارف پا بیرون نمی گذارند و مجالس و محافلشان آلوده به گناه نیست و از اخلاق کریمه برخوردارند انتخاب کن، که تاثیر معاشرت در دو طرف صلاح و فساد اجتناب ناپذیرند.
و سعی کن از مجالسی که انسان را از یاد خدا غافل می کند، پرهیز نمایی که با خوگرفتن با این مجالس ممکن است از انسان سلب توفیق شود که خود مصیبتی است جبران ناپذیر است.
صحیفه امام ، ج16، ص 211 - 212
بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند متعال رحمت را بر خود واجب کرده است: کتب علی نفسه الرحمه (انعام/12)
و این وجوب با صیغه ماضی آمد که بیانگر تاکید بیشتری باشد.
نه تنها خودش بلکه برای پیامبرش هم این وجوب را قرار داده است: و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین (انبیا/107)
بلکه برای مومنین هم این رحمت واجب است : ثم کان من الذین آمنوا و تواصوا بالصبر و تواصوا بالمرحمه
این نشان از عظمت رحمت خداوند متعال دارد.
پیامبر اکرم صلوات الله علیه که خود رحمه للعالمین است در ماه شعبان روزی به خطبه ایستاد و درباره ی ماه مبارک رمضان فرمود : یا ایها الناس انه قد اقبل الیکم شهر الله بالبرکه و الرحمه و المغفره (ای مردم ! همانا ماه خدا به سمت شما روی آورده با برکت ، رحمت و مغفرت)
چه رحمتی در این ماه سرازیر است ... رحمت در رحمت !!! و شقی کسی است که این ماه بر او بگذرد و چیزی نفهمد!
برگرفته از کتاب برمائده آسمانی ، آیت الله مدرسی طباطبایی یزدی
روزی حضرت رسول بعد از نماز صبح ، شروع کردند به پرسیدن اینکه فلانی نیامده؟ چرا ؟ تک تک و با اسم ...
وقتی که فهمیدند عده ای در منزل هستند و به نماز جماعت حاضر نشده اند ، فرمودند:
اما انه لیس من صلاه اثقل علی المنافقین من هذه الصلاه و صلاه العشاء الآخره ، و لو علموا الفضل الذی فیهما لأتوهما و لو حبوا
بدانید که هیچ نمازی برای منافق، سنگین تر از نماز صبح و عشاء نیست. اگر مردم می دانستند فضیلت این دو نماز را ، خود را به آن می رساندند ، هر چند مجبور می بودند که روی دست ها و یا زانوان و یا روی شکم خودشان را بکشانند.
در روایتی دیگر امام صادق می فرمایند :
من صلی الغداه و العشاء الآخره فی جماعه فهو فی ذمه الله عزوجل، و من ظلمه فانما یظلم الله ، و من حقره فانما یحقر الله عزوجل.
هر کس نماز صبح و عشاء را به جماعت بخواند، در ذمه و امان خدا قرار می گیرد. هر کس به او ظلم کند ، به خدا ظلم کرده و هر کس او را کوچک شمارد ، خدا را کوچک شمرده است.
نکات قابل تامل:
1. دلیل سنگینی بیش از حد نماز صبح! (اثقل علی المنافقین)
2. حفظ احترام و بزرگی نمازگزاران مسجدی (من ظلمه فانما یظلم الله و من حقره فانما یحقر الله)
3. شما بفرمایید... نظر!
کپی بدون ذکر منبع شرعا حرام است : @habibekhoda