چرا خداوند متعال در قرآن کریم انسان را تهدید می کند؟
برای جواب به این مطلب باید ابتدا عرض کنیم که در اصطلاح، یک وعده داریم، یک وعید. خلف وعده برای حکیم قبیح است اما خلف وعید قبیح نیست و ممکن است. در قرآن کریم تمام مطالبی که درباره پاداش یا پذیرش توبه هست، از سنخ وعده الهی است و خلف وعده از جانب خدا محال است.
اما تمام مطالبی که درباره عذاب هست، وعید می‌باشد و خلف وعید هم ممکن است و خود خداوند هم اشاره فرموده. جدا از اینکه اگر کسی در این دنیا توبه کند مورد بخشش قرار می‌گیرد قطعاً! حتی اگر توبه نکند و بمیرد هم احتمال زیاد مورد بخشش خدا قرار خواهد گرفت.
در آیه شریفه می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ
اینکه شرک را نمی‌بخشد و غیر آن را ممکن است ببخشد، یعنی بدون توبه می‌بخشد و الا با توبه در دنیا، شرک را هم می‌بخشد؛ خیلی از یاران پیامبر اکرم مشرکان قدیم مکه بودند.
پس خیلی از گناه‌ها بخشیده می‌شود و خیلی از عذاب‌ها اصلاً قرار نیست محقق بشود. پس چرا خداوند متعال تاکید زیادی فرموده بر این آیات؟
